ἐπιχρόϊσις

ἐπιχρονίζω

ἐπιχρόνιος
ἐπι·χρονίζω, durer longtemps, se prolonger, Arstt. Probl. 24, 2 ; Th. Ign. 61 ||
Moy. m. sign. Arstt. Probl. 26, 19.