ἐπιλήσμων
ἐπιληψίαἐπιλήσμων, ων, ον,
gén. ονος :
1 qui oublie, oublieux,
Ar. Nub.
129, etc. ;
Plat. Rsp.
486d ;
τινός, Xén.
Ap. 6, de qqe
ch. ||
2 qui fait oublier,
gén. Chion
Epist. 3
||
Cp. -ονέστερος, Xén.
l. c. ; Mem.
4, 8, 8.
Étym.
ἐπιλήθω.