εὐάζω (
seul. prés.)
1 crier évoé aux fêtes de
Bacchus, Soph. Ant. 1135 ; Eur. Bacch. 1035 ; Διονύσῳ,
Anth. 9, 363,
en l’honneur de Dionysos ||
2 act. célébrer en chantant évoé, acc. Sopatr. (Ath. 175d) ||
Moy. m. sign. act. Eur.
Bacch. 68.
Étym.
εὐαί.