εὐνήτειρα

εὐνητήρ

εὔνητος
εὐνητήρ, ῆρος, de la couche, d’où adj. m.
1 χιτὼν εὐν. Com. (Poll. 10, 123) vêtement de nuit ||
2 subst. ὁ εὐ. époux, Eschl. Pers. 136 ; p. ext. mâle, en parl. de poissons, Opp. H. 4, 383 ||
E Dor. εὐνάτηρ [ᾱ] Eschl. Pers. 136.
Étym. εὐνάω.