ἑκατοντάκρηπις

ἑκατοντάλαντος

ἑκατοντάμαχος
ἑκατον·τάλαντος, ος, ον [ᾰτᾰ] qui pèse ou vaut cent talents, Ar. Eq. 442.
Étym. ἑ. τάλαντον.