ἑτερόστροφος

ἑτεροσχημάτιστον

ἑτεροσχήμων
ἑτερο·σχημάτιστον, ου (τὸ) [ᾰ] forme de syntaxe anacoluthique, Phœbamm. 8, 503 W.
Étym. ἕ. σχηματίζω.