ἱπποτροφεῖον

ἱπποτροφέω-ῶ

ἱπποτροφία
ἱπποτροφέω-ῶ :
1 élever des chevaux, Ath. 534b; particul. pour faire courir, Isocr. 353c ; Lycurg. 167, 37 ||
2 employer comme fourrage, acc. Diosc. 4, 15 ||
E Ao. ἱπποτρόφησα, Paus. 3, 8, 1 ; pf. ἱπποτετρόφηκα, Lycurg. l. c. ; mais ἱπποτρόφηκα, DL. 8, 51.
Étym. ἱπποτρόφος.