ἱπποτροφέω-ῶ

ἱπποτροφία

ἱπποτροφική
ἱπποτροφία, ας () action d’élever des chevaux, Pd. I. 2, 55 ; Thc. 6, 12 ; particul. pour faire courir, comme faisaient les riches Athéniens, Xén. Œc. 2, 6 ; Plat. Lys. 205c; Arstt. Pol. 6, 7, 1.
Étym. ἱπποτρόφος.