ἰσόσταθμος

ἰσοστάσιος

ἰσοστατέω-ῶ
ἰσο·στάσιος, ος, ον [Ῡᾰ]
1 d’un poids égal à, dat. Plut. C. Gracch. 17 ; Luc. D. mort. 10, 5 ||
2 p. ext. équivalent, égal, semblable à, dat. Hpc. 1278, 23 ; DC. 44, 40.
Étym. ἴ. στατός.