ἰσοτετράγωνος

ἰσότης

ἰσοτιμία
ἰσότης, ητος (ἡ) [Ῡ]
1 égalité, Eur. Ph. 536, etc. ; au plur. Plat. Leg. 633b; Isocr. 152a; au duel, Plat. Leg. 757b ||
2 équité, Pol. 2, 38, 8.
Étym. ἴσος.