καινοποιός

καινοπραγία

καινοπρεπής
καινο·πραγία, ας (ἡ) [ᾱγ]
1 innovation, DS. 15, 8 ||
2 en mauv. part, intrigue, Pol. 9, 22, 5.
Étym. κ. πράσσω.