καταγέλαστος

καταγελάστως

καταγελάω
καταγελάστως, adv. ridiculement, Eschn. 5, 13 ; Xén. Mem. 1, 7, 2 ; Plat. Leg. 781c, etc. ||
Sup. -ότατα, Plat. Soph. 252b.