καταινέω-ῶ

καταΐξ

καταιονάω-ῶ
καταΐξ, ΐκος (ἡ) [ᾰᾱ] tempête, ouragan, Call. Dian. 114 ; A. Rh. 3, 1376.
Étym. καταΐσσω.