κεραυνοφόρος

κεραυνόω-ῶ

κεραύνωσις
κεραυνόω-ῶ (ao. ἐκεραύνωσα) frapper de la foudre, foudroyer, acc. Hdt. 7, 10 ; Plat. Conv. 190c, etc. ; au pass. Hés. Th. 859, etc. ; fig. Artém. 2, 8.
Étym. κεραυνός.