κοινοπραγέω-ῶ

κοινοπραγία

κοινός
κοινο·πραγία, ας (ἡ) [ᾱγ] entreprise en commun, particul. complot, Pol. 5, 95, 2, etc. ; Plut. Per. 17.
Étym. cf. le préc.