κραιαίνω

κραιαίνω, épq. c. κραίνω, aux formes suiv. : impf. 3 sg. κραίαινεν, Il. 5, 508. Ao. ἐκρήηνα, Hh. 4, 222 (impér. κρήηνον, Il. 1, 41 ; 2 pl. κρηήνατε [ᾰ] Od. 3, 418 ; inf. κρηῆναι, Il. 9, 101). Pass. ao. 3 pl. ἐκράανθεν [ᾱα] Thcr. Idyl. 25, 196 ; pf. 3 pl. κεκράανται [ᾱα] Od. 15, 116 ; A. Rh. 4, 193 ; pl. q. pf. 3 pl. κεκράαντο [ρᾱ] Od. 4, 132.