κραταιότης

κραταιόω-ῶ

κραταίπεδος
κραταιόω-ῶ [ᾰ] fortifier, affermir, NT. Luc. 1, 80 ; Eph. 3, 16 ; 1 Cor. 16, 13.
Étym. κραταιός.