λιποκτέανος

λιπόκωπος

λιπομαρτυρίου
λιπό·κωπος, ος, ον [ῐ] sans poignée, Anth. 6, 307 vulg., conj. λιθόκωπος, à poignée de pierre.
Étym. λ. κώπη.