μεγαλοφρόνως

μεγαλοφροσύνη

μεγαλόφρων
μεγαλοφροσύνη, ης () [ᾰῠ]
1 élévation des sentiments, grandeur d’âme, Hdt. 7, 136 ; Plat. Conv. 194b ; Isocr. 194a ||
2 en mauv. part : orgueil, fierté, Hdt. 7, 24 ; Ant. 127, 21 ; au pl. sentiments d’orgueil, Anth. 5, 299.
Étym. μεγαλόφρων.