μεσίδιος

μεσιτεία

μεσιτεύω
μεσιτεία, ας (ἡ) [ῑ]
1 position médiale ou centrale, Nicom. Arithm. 74 ||
2 médiation, entremise, Babr. 93, 8.
Étym. μεσίτης.