ὀλιγοτροφία

ὀλιγοτρόφος

ὀλιγόϋδρος
ὀλιγο·τρόφος, ος, ον []
1 peu nourrissant, Hpc. 85a ; Th. C.P. 3, 13, 4 ; Diph. (Ath. 51b) ||
2 qui prend peu de nourriture, sobre, Arstt. P.A. 4, 5, 60.
Étym. ὀλ. τρέφω.