ὀμματουργός

ὀμματόω-ῶ

ὄμνυμι
ὀμματόω-ῶ [ᾰ]
I donner des yeux à, acc. DS. 4, 76 ; Plut. (Stob. Fl. 3, 49) ||
II fig.
1 rendre clairvoyant, Eschl. Ch. 854 ||
2 éclaircir, Eschl. Suppl. 467.
Étym. ὄμμα.