ὀπισθοϐαρής

ὀπισθοϐάτης

ὀπισθοϐατικός
ὀπισθο·ϐάτης, ου [ᾰ] adj. m. qui monte par derrière, Anth. 12, 33.
Étym. ὄπισθε, βαίνω.