ὀπισθότονος

ὀπισθό·τονος, ος, ον, tendu en arrière, Nonn. D. 7, 195, etc. ; ὁ ὀπ. Hpc. 1159c, etc. ; Plat. Tim. 84e ; Arét. Cur. m. acut. p. 3, 32, etc. ; Cels. l. 8, c. 11, etc. c. ὀπισθοτονία.