ὀψοποιϊκός

ὀψοποιϊκός, ή, όν, qui concerne la préparation des mets, Xén. Œc. 9, 7 ; Plat. Gorg. 465d ; ἡ ὀψοποιϊκή (s. e. τέχνη) Plat. Gorg. 463b, l’art de la cuisine.