ὄργανον

ὀργανοπήκτωρ

ὀργανοποιΐα
ὀργανο·πήκτωρ, ορος (ὁ) [ᾰ] qui ajuste des mécanismes, mécanicien, Man. 4, 438.
Étym. ὄργ. πήγνυμι.