παλιμπροδοσία

παλιμπροδότης

παλιμπρυμνηδόν
παλιμ·προδότης, ου (ὁ) [ᾰ] qui trahit tour à tour chaque parti, Din. (Poll. 6, 164) ; DS. 15, 91, etc.
Étym. π. προδότης.