πεντεκαιδεχήμερος

πεντεκαιεικοσάσημος

πεντεκαιεικοσιέτης
πεντε·και·εικοσά·σημος, ος, ον [ᾰ] de vingt-cinq signes ou temps, A. Quint. p. 35.
Étym. π. κ. εἴκοσι, σῆμα.