πεσσευτής

πεσσευτικός

πεσσεύω
πεσσευτικός, att. πεττευτικός, ή, όν, qui concerne le jeu de trictrac, Plat. Rsp. 333b, 374c ; subst. ἡ πεττευτική, Plat. Gorg. 450d, l’art de jouer au trictrac ; τὸ πεττευτικόν, Plat. Charm. 174b, ou τὰ πεττευτικά, Plat. 1 Alc. 110e, le jeu de trictrac.
Étym. πεττεύω.