φιλοφρονητικός

φιλοφρόνως

φιλοφροσύνη
φιλοφρόνως [ῐ] adv. avec des sentiments d’amitié ou de bienveillance, Hdt. 2, 121 ; 3, 13, 51 ; Xén. Cyr. 3, 3, 10 ; Plat. Criti. 120e ||
Cp. -ώτερον, Hpc. ou -εστέρως, Xén. Conv. 1, 10.
Étym. φιλόφρων.