φιλορρήτωρ

φιλόρρυθμος

φιλορρώθων
φιλό·ρρυθμος, ος, ον [ῐ] qui aime le rythme, la cadence, la mesure, Plut. M. 1138b.
Étym. φ. ῥυθμός de *ϝρυθμός.