φυλλόκομος

φυλλομανέω-ῶ

φυλλομανής
φυλλομανέω-ῶ [ᾰ] ne pousser qu’en feuilles, litt. « pousser follement en feuilles », Th. H.P. 8, 7, 4.
Étym. φυλλομανής.