πλάγιος

πλαγιότης

πλαγιοφορέομαι-οῦμαι
πλαγιότης, ητος (ἡ) [ᾰ]
1 situation oblique, fig. humilité, Naz. 1, 949 Migne ||
2 t. de gr. emploi des cas obliques, D. Phal.
Étym. πλάγιος.