πλατύστερνος

πλατύστομος

πλατύσχιστος
πλατύ·στομος, ος, ον [ᾰ] à large orifice, en parl. d’un vase, Geop. 9, 24, 1 ; Diosc. 1, 32.
Étym. πλ. στόμα.