πόλεμόνδε

πολεμοποιέω-ῶ

πολεμοποιός
πολεμοποιέω-ῶ :
1 exciter une guerre, Xén. Hell. 5, 2, 30 ||
2 exciter à la guerre, d’où provoquer : ἐς ἔχθρην, Hpc. Ep. 1284, 8, à l’inimitié.
Étym. πολεμοποιός.