ψευδομαρτύριον

ψευδομαρτύριον, ου (τὸ) [ῠ] c. le préc. seul. au gén. sg. : ψευδομαρτυρίου δίκη, Att., poursuites pour faux témoignage, et au dat. pl. Plat. Theæt. 148b.