ψῦχος

1 souffle frais, fraîcheur, froid, Od. 10, 555 ; Xén. Cyr. 4, 2, 29 ; Plat. Conv. 220d, Eryx. 401e; Arstt. H.A. 8, 13, 16 ; Meteor. 4, 1, 10 ; p. opp. à θάλπος, Hpc. Aph. 1246 ; à ἀλέα, Arstt. H.A. 8, 13, 1 ; à καύματα, Arstt. Meteor. 2, 5, 15 ; au plur. Xén. Œc. 5, 4, etc. ||

2 p. suite, la saison froide, l’hiver, Soph. Ph. 17 ; Hdt. 4, 28, 129 ; 5, 10 ; Xén. Cyn. 5, 9 ; Th. C.P. 2, 1, 2 et 6, etc. ; fig. le malheur, Eschl. Ag. 971.