πυγμαχέω-ῶ

πυγμαχία

πυγμάχος
πυγμαχία, ας (ἡ) [μᾰ] pugilat, Pd. O. 11, 12, etc. ; au plur. Pratin. fr. 1, 8 Bgk ||
E Ion. -ίη, Il. 23, 653, 665.
Étym. πυγμάχος.