σχιδανόπους

σχίδαξ

σχίζα
σχίδαξ, ακος (ὁ) [ῐᾰκ] éclat de bois, copeau, Anth. 6, 231 ; DS. 13, 84 ; Diosc. 1, 130 ; Spt. 1 Reg. 18, 38.
Étym. σχίζω.