σμῆγμα

σμηγματώδης

σμηκτικός
σμηγματώδης, ης, ες [ᾰ] propre à nettoyer, Hpc. Acut. 392 ; Arét. Cur. m. acut. 1, 10.
Étym. σμῆγμα, -ωδης.