σφαγιάζω

σφαγιασμός

σφάγιον
σφαγιασμός, οῦ (ὁ) [φᾰ]
1 immolation, sacrifice, Plut. Ages. 6 ||
2 meurtre, Eur. El. 200.
Étym. σφαγιάζω.