σπλάγχνον

σπλαγχνόπτης

σπλαγχνοσκοπία
σπλαγχν·όπτης, ου (ὁ) celui qui rôtit les entrailles de la victime, Plin. H.N. 22, 17, 20, etc.
Étym. σπλάγχνον, ὀπτάω.