σταφυλάγρα

σταφυλεπάρτης

σταφυλή
σταφυλ·επάρτης, ου (ὁ) [ᾰῠ] instrument pour soulever la luette, P. Eg. 3, 26.
Étym. σταφυλή, ἐπαίρω.