συμϐουλευτικός
συμϐουλεύωσυμϐουλευτικός, ή,
όν :
1 qui concerne un avis, un
conseil, p. opp. à βιαστικός, Plat.
Leg. 921f ||
2 particul. t. de rhét. qui
concerne la délibération, propre à la délibération, délibératif,
p. opp. à δικανικός et à ἐπιδεικτικός, Arstt.
Rhet. 1, 3,
3 ; ἡ συμϐουλευτική (s. e. τέχνη) Sext. M. 2, 90, l’art de délibérer ; τὸ
συμϐουλευτικόν, Arstt. Rhet. 2, 18, 1 ;
Plut. M.
744d,
etc. le genre délibératif, t. de rhét.
Étym.
συμϐουλεύω.