συμπνίγω

σύμπνοια

σύμπνοος
σύμπνοια, ας (ἡ)
1 action de souffler ensemble, Artém. 2, 37 ||
2 accord de sentiments, DL. 2, 137 ; Arét. Cur. m. diut. 2, 5 ; Hdn 7, 6, 6 ||
E Ion. ξυμπνοίη, Arét. l. c.
Étym. σύμπνοος.