σησαμοειδής

σησαμόεις

σήσαμον
σησαμόεις, όεσσα, όεν [] préparé avec du sésame, de sésame, Hpc. 527, 53 ; ὁ σησαμόεις, p. contr. σησαμοῦς, Ar. Ach. 1092, Th. 570, pain ou gâteau de sésame ; τὰ σησαμόεντα, Hpc. 527, 53, pâtisseries au sésame.
Étym. σήσαμον.