σησαμόεις
σήσαμονσησαμόεις, όεσσα, όεν
[ᾰ] préparé avec du sésame, de sésame,
Hpc. 527, 53 ;
ὁ σησαμόεις, p.
contr. σησαμοῦς, Ar. Ach. 1092, Th. 570, pain ou gâteau de sésame ; τὰ
σησαμόεντα, Hpc. 527, 53, pâtisseries au sésame.
Étym.
σήσαμον.
-->