ταλαιπωρία
ταλαιπωρίζωταλαιπωρία, ας
(ἡ) [τᾰ]
1 peine, fatigue, misère,
Thc. 4, 118 ;
And. 22, 1 ;
Pol. 3, 17, 8 ;
au plur. Hdt.
6, 11 et 21 ; particul. souffrance, Thc.
2, 49 ||
2 p.
suite, travail fatigant, Hpc.
Aër. 293
||
3 travail, exercice,
en gén. Hpc.
Art. 821
||
E Ion. -ίη, Hdt. Hpc. ll. cc.
Étym.
ταλαίπωρος.