τετραίνω
τετρακαιδεκαέτηςτετραίνω (seul. ao.
ἐτέτρηνα, postér. ἐτέτρανα ;
pass. ao. ἐτετράνθην, pf.
τέτρημαι) percer, Il. 22, 396 ; Od. 5, 247 ; 23, 198 ; au pass.
Empéd. 345
Mullach ; Hdt. 2, 96 ; 4, 158 ;
Eschl. Ag.
868 ; Plat.
Phæd. 112a ; Arstt. H.A. 1, 17, 4, etc. ||
E Ao. épq. τέτρηνα,
Hom. ll. cc. ;
ao. réc. ἐτέτρανα [ρᾱ] Th. H.P. 2, 76 ; 5, 4, 5.
Étym. R.
indo-europ. *terh₁-, frotter ; cf.
τείρω, lat.
terō.