τραπεζοποιΐα

τραπεζοποιός

τραπεζορήτωρ
τραπεζο·ποιός, οῦ (ὁ) [ᾰ] esclave chargé de dresser la table pour le repas, Philém. et Antiph. (Ath. 170d et e); Sext. P. 1, 82 ; Thém. 54c, etc.
Étym. τρ. ποιέω.